Przemysław Prekiel - Co musi lewica?

Przemysław Prekiel: Co musi lewica?

[2016-01-26 12:44:30]

Książka 10 wyzwań dla lewicy to próba wyjścia naprzeciw tym wyzwaniom, przed którymi stoi nie tylko lewica, ale państwo. Bowiem to państwo jest dla lewicy tym czynnikiem, który ma rozwiązywać bolączki społeczne. Autor opublikował swój manifest na łamach „Przeglądu Socjalistycznego”, odbił on się wówczas szerokim echem.

Są tam zawarte tezy, które powinny znaleźć się na sztandarach wszystkich lewicowych partii. To m.in. problemy związane z demokracją, globalizacją, oraz wizją państwa bardziej sprawiedliwego, gdzie zrównoważony rozwój będzie motorem naprawy kraju.

Andrzej Ziemski, to ceniony publicysta, którego nie trzeba bliżej przedstawiać. Od ponad dekady redaguje „Przegląd Socjalistyczny”, który jest ideowym pismem lewicy. Fakt, że tak długo utrzymuje się na rynku dowodzi, z jaką determinacją dąży on do zachowania ciągłości pisma, które istnieje od końca XIX wieku.

Autor, swoje dziennikarskie doświadczenie zdobywał m.in. w Stowarzyszeniu Dziennikarzy RP, gdzie był wieloletnim sekretarzem generalnym. Nie każdy dziennikarz potrafi pisać mądrze, mieć dobre pióro. Andrzej Ziemski posiadł tę cechę, co rzutuje jednocześnie na poziom tej publikacji. Z rozdziałów, na które podzielona została książka, mi osobiście przypadł rozdział zatytułowany „Wspomnienia”, w których autor dzieli się refleksją nad swoją obecnością w redakcji „Sztandaru Młodych” oraz w szeregach PPS, której przewodniczył w latach 2003-2005. Jest to ważny głos człowieka, który był wówczas w centrum wydarzeń. Jest to jednocześnie spojrzenie, które po latach może mieć dużą wartość poznawczą.

Andrzej Ziemski zaczął swoją przygodę ze „Sztandarem Młodych” w 1978 roku, wcześniej związany był z ruchem studenckim. Jak sam pisze, było to „sześć ciekawych lat”. Z całą pewnością, bowiem były to lata o historycznym znaczeniu. Najpierw był „Karnawał Solidarności”, kiedy to z perspektywy dziennika, opisywał żywą historię. To w redakcji „Sztandaru Młodych” opublikowano zdjęcie, które przeszło do historii- „Socjalizm tak, wypaczenia nie”. Autor był w tym czasie zastępcą redaktora naczelnego i jak przyznaje „byliśmy na ustach wszystkich”. Hasło to okazało się jednak nic nie znaczącą wydmuszką, bowiem elity Solidarności w roku 1989 miały już inne priorytety. Ciekawostką może być fakt, że Andrzej Ziemski odchodząc w 1984 z redakcji „Sztandaru Młodych”, którego był redaktorem naczelnym, zastąpił Aleksander Kwaśniewski, późniejszy prezydent.

Jego drugie wspomnienia dotyczą Polskiej Partii Socjalistycznej, w której działa od 1993 roku. To swoisty zapis dziejów partii, która po 1989 roku, odradzała się po kilku dekadach niebytu. Burzliwe to były lata, pełne wewnętrznych sporów i ambicji liderów. Dziś, mimo tych wszystkich nieścisłości, można stwierdzić, że było warto. Warto, bowiem PPS jest i działa. A partia z taką kartą historii, jest nie tylko potrzebna, ale konieczna, również dla całej lewicy, jako sumienie idei, która przez ponad 120 lat na sztandarach PPS jest od zarania, czyli demokratycznego socjalizmu.

Andrzej Ziemski wyjątkowo trzeźwo ocenia sytuację polskiej lewicy. Z jednej strony, jest to wizja daleko od malkontenctwa, tak często obecnej, a z drugiej, daleka od huraoptymizmu. Autor bowiem zdaje sobie sprawę z tego, że lewica, która nie wystrzegła się błędów, musi przede wszystkim wyciągnąć wnioski na przyszłość, ale wystrzec się ich w przyszłości.

Książkę z całą pewnością możemy określić mianem manifestu politycznego, która zyskuje na znaczeniu dziś, przed wyborami parlamentarnymi. Oby tylko polityczni liderzy potrafili wyciągnąć z niej to, co najcenniejsze.

Andrzej Ziemski, 10 wyzwań dla lewicy, Wydawnictwo "Kto jest Kim", Warszawa 2015, ss. 202.

Recenzja ukazała się na portalu www.przeglad-socjalistyczny.pl.

Przemysław Prekiel

lewica.pl w telefonie

Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:

Dawid Kański: Komentarz do wyborów prezydenckich w USA

Xavier Woliński: Baśń o „sprawczości”

Aleksander Radomski: Goździki, które zasiały zmiany

Bartłomiej Zindulski: Lewicowa alternatywa Sahry Wagenknecht

Witold Sawicki: Walka z nowotworem, na osobistym przykładzie

Michał Peno: Praxis po hiszpańsku

Przemysław Prekiel: Co musi lewica?

lewica.pl w telefonie

22 listopada: