Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez...
Nie mamy w Polsce pamięci społecznej po pandemii COVID-19. Jest tylko jedna duża grupa, która dobrze pamięta pandemię i umie wykorzystać ją...
Nie ma chyba bardziej żałosnego komentatora niż „geopolityk”. Wydaje mu się, że „na chłodno” analizuje fakty i jest ponad te...
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Socjalistyczna Partia Albanii premiera Ediego Ramy wygrała z wynikiem 48,34 proc. głosów. Takie poparcie daje jej 74 mandaty, czyli 9 miejsc więcej niż w poprzednich wyborach i zapewnia samodzielną większość w 140-osobowym parlamencie.
Drugie miejsce zajęła konserwatywna Partia Demokratyczna pod przewodnictwem byłego ministra spraw wewnętrznych i zagranicznych oraz ex-burmistrza Tirany Lulzima Bashy. PD uzyskała 28,82 proc. poparcia i 43 mandaty (o 7 mniej).
Niezły rezultat zanotował koalicyjny Socjalistyczny Ruch Integracji (LSI) prezydenta-elekta Ilira Mety - 14,27 proc. i 19 mandatów (o 3 więcej)
Nacjonaliści z Partii Sprawiedliwości, Integracji i Jedności zdobyli 4,8 proc. poparcia i 3 mandaty (o 1 mniej).
1 mandat uzyskała Socjaldemokratyczna Partia Albanii (PSD), na czele której stoi Skënder Gjinushi.
W wyborach startowała również m.in. Komunistyczna Partia Albanii, którą poparło ponad 1000 wyborców.
Uwagę zwraca słaba frekwencja. Była ona na tyle niska, że w trakcie wyborów podjęta została decyzja o przedłużeniu głosowania o godzinę. Ostatecznie do urn udało się 46,8 proc. uprawnionych do głosowania.
fot. logo Socjalistycznej Partii Albanii; Wikimedia Commons.
