Czy lewica jest w stanie uczyć się na własnych błędach? Niestety kampania prezydencka Roberta Biedronia pokazała, że przypomina złotą rybkę. Kręci...
Ja do Unii Pracy wstąpiłem ze względu na wielkie nazwiska - Karola Modzelewskiego, Aleksandra Małachowskiego, Marka Pola…
Waldemar Witkowski...
Jeżeli siła polityczna, kiedyś była utożsamiana z równością społeczną, chce znów liczyć się w grze, musi znaleźć odpowiedź na podstawowe problemy...
Przywykliśmy do głosów, analiz i teorii wskazujących jak kapitalizm odbiera nam prawa społeczne, pracownicze, jak władze szukają pretekstów do...
Małgorzata Kąkiel: Rabarbar, Taplary, Polska
Michał Konarski: 10 lewicowych filmów na czas izolacji
Evelyne Pieiller: Tako rzecze Harari
Jarosław Pietrzak: Filmowcy, PRL i neoliberalizm
Sławomir Czapnik: Miłość w cieniu kapitalizmu
Agnieszka Mrozik: Kobiety, socjalizm i seks
Łukasz Moll: Nowoczesność - trzeci punkt widzenia
38-letnia Marielle Franco wychowała się w słynącej z biedy faweli Maré. Była socjolożką. Od 2016 r. zasiadała z ramienia Partii Socjalizmu i Wolności (PSOL) w radzie miasta Rio - jako jedyna czarnoskóra kobieta.
Głośno protestowała przeciwko łamaniu praw najbiedniejszych. Otwarcie krytykowała przemoc policji i wojska wobec mieszkańców brazylijskich faweli. Aktywność polityczną poświęcała także społeczności LGBT, do której sama należała.
14 marca, ok. godz. 21.30, w stronę jej samochodu oddano 9 strzałów. Została pięciokrotnie trafiona w głowę. Zginął także jej kierowca Anderson Pedro Gomes, a rzecznika prasowego poważnie zraniono.
Dzień przed śmiercią Franco pisała na Twitterze o zastrzeleniu 23-letniego mieszkańca faweli Matheusa Melo, którego rodzina oskarża wojsko: Jak wielu jeszcze musi umrzeć zanim ta wojna się skończy?.
fot. Wikimedia Commons
