Od kilku tygodni w kraju trwają burzliwe protesty i zamieszki wymierzone w neoliberalną politykę władz. Mające początkowo czysto ekonomiczny wydźwięk protesty, przekształciły się w masowy ruch antysystemowy. Wielu komentatorów mówi o powstaniu. Pomimo pewnych, mało znaczących ustępstw ze strony rządu, w społeczeństwie trwa napięcie i radykalne nastroje narastają. Bezpośrednią iskrą, która rozpaliła społeczne niezadowolenie była decyzja prawicowego rządu Sebastiána Piñery o podniesieniu cen biletów na transport publiczny. Rząd zdecydował się na to ignorując głosy sprzeciwu ze strony organizacji pozarządowych i związków zawodowych.
Ale podniesienie opłat za przejazdy metrem było tylko czubkiem góry lodowej i jedynie uwolniło nagromadzoną przez dekady frustrację i niezadowolenie. Na ulice masowo wyszli ludzie, w największej demonstracji w stolicy udział wzięło milion osób. Władze najpierw odpowiedziały pałkami i gazem łzawiącym a gdy to nie pomogło, wprowadziły stan wyjątkowy i wyprowadziły na ulice wojsko. Prezydent krytykowany za te działania mówił, że "jest w stanie wojny". Nie powstrzymało to ludzi i w całym kraju dodatkowo nasiliły się protesty. 21 października odbył się strajk generalny.
Atmosferę buntu podgrzewają informacje o nowych ofiarach ze strony służb porządkowych i represjach wobec aresztowanych. Według Chilijskiego Czerwonego Krzyża, liczba osób rannych podczas protestów jest dwa razy większa niż ta podawana przez władze i sięga 2,5 tysiąca osób. Serwis informacyjny Prensa Latina informuje natomiast o liczbie aż 3 tysięcy rannych. Wiele z tych ran to rany postrzałowe. Zarówno policja jak i wojsko otworzyły do demonstrantów ogień z broni palnej. Wolontariusze Czerwonego Krzyża aktywnie pomagali rannym podczas protestów w całym kraju i monitorowali skalę przemocy. Wśród rannych są też oczywiście policjanci i żołnierze. Chilijski Instytut Praw Człowieka informuje natomiast o przypadkach zatrzymań, tortur, nadużywania władzy i pobić ze strony wojskowych.
Wiadomo, że do tej pory w starciach z siłami państwa zginęły co najmniej 23 osoby a tysiące zostały aresztowane.
Zaniepokojenie działaczy wzbudziły dodatkowo ujawnione informacje o wycieku tajnych dokumentów ze specjalnych jednostek policji. W dokumentach znalazły się między innymi teczki personalne działaczy pozarządowych i związkowców, których władze inwigilują. To, szczególnie w połączeniu z widokiem wojska na ulicach, bezpośrednio przywołuje pamięć o czasach prawicowej, zbrodniczej dyktatury Augusto Pinocheta.
Ruchy społeczne uważają, że konieczne jest całkowite oczyszczenie państwa z pozostałości po dyktaturze a krokiem do tego musi być zwołanie zgromadzenia konstytucyjnego i uchwalenie nowej konstytucji kraju na miejsce obecnej, pochodzącej z czasów dyktatury. Przedstawiciele niezależnej opozycji i ruchów społecznych zachęcają do dalszych protestów i chcą, by „Super Poniedziałek” odbywał się co tydzień aż do wywalczenia wszystkich postulatów.
Na zdjęciu: Demonstracja w Santiago. Transparent głosi "Jesteśmy w stanie wojny", co jest nawiązaniem do słów prezydenta Piñery, który krytykowany za represje wobec demonstrantów, tłumaczył, że "jest w stanie wojny".
Fot. 'Granma'