Adolfo Sánchez Vázquez o moralności i polityce
Jak się powiada Adolfo Sánchez Vázquez, hiszpański filozof zesłany po wojnie domowej do Meksyku,...
Słuchając wypowiedzi polskich polityków, można odnieść wrażenie, że zielona transformacja będzie sprawiedliwa tylko wtedy, gdy będzie powolna....
Oboje współprzewodniczący partii Die Linke − Janine Wissler i Martin Schirdewan − opublikowali...
Dorota Jagoda Michalska: Władysław Hasior - dekolonializm, nowoczesność, historia
Jacenty Dędek: Miasto na miarę człowieka
Mariusz Urbanek: Wszechstronnie niewygodny Różewicz
B. Gajdzik, A. Janociński, A. Magiera: Jak się zakłada związek w instytucji kultury?
Paweł Jędral: Diuna jak Palestyna
Agnieszka Wiśniewska: Kos. Bohater z podręcznika, który został ziomkiem
Galopujący Major: "1670" - serial, który może odmienić polską telewizję
Jarosław Pietrzak: Napoleon, któremu o nic nie chodziło
Chociaż ich ugrupowanie będzie miało nieco mniej deputowanych w miejscowym parlamencie - ok. 48 (dotychczas: 52) - staną się jednak z dużym prawdopodobieństwem najsilniejszą partią w katalońskim parlamencie. Rządząca dotąd nacjonalistyczna partia CiU traci wg tych prognoz 12 z dotychczas posiadanych 56 miejsc w legislatywie; tym samym z 44 mandatami może się liczyć z drugim wynikiem wyborczym.
Ponieważ Republikańska Lewica (Esquerra Republicana) może nawet dwukrotnie powiększyć liczbę swoich deputowanych (wg prognoz aż 23 miejsca), wynik wyborów jest uznawany za sukces katalońskiej lewicy.
W związku z tym, że współrządząca dotąd Partia Ludowa (Partit Popular de Catalunya) zajęła 4 miejsce, wielce prawdopodobny jest nowy rząd ugrupowań lewicowych - być może przy współudziale miejscowych Zielonych, którzy wg wstępnych wyliczeń mogą liczyć na 7-9 mandatów.
Sukces może być tym większy, że CiU sprawowała władzę w Katalonii przez ostatnie 23 lata. Regionalne wybory są też oceniane jako barometr nastrojów przed przyszłorocznymi wyborami parlamentarnymi w Hiszpanii.
Katalonia, będąca jedną ze wspólnot autonomicznych Hiszpanii, jest częścią miejscowego państwa wspólnot - ustroju terytorialnego, będącego formą pośrednią pomiędzy federacją a krajem unitarnym. Zamieszkała przez 6,5 z 40 mln Hiszpanów wspólnota wytwarza 20 proc. PKB Hiszpanii.
[2003-11-17 09:10:00] Po wstępnym zliczeniu głosów oddanych we wczorajszych wyborach zmianom uległy wczorajsze tendencje.
Według ostatnich danych, mimo iż socjaliści z PSC uzyskali największe poparcie (31,17 proc.), wyprzedzając nacjonalistyczną CiU (30,92 proc.), więcej mandatów w regionalnym parlamencie otrzyma to drugie ugrupowanie. Podczas gdy socjaliści będą mieli 42 deputowanych, nacjonaliści mogą liczyć na 46 miejsc.
Taki stan rzeczy wynika z katalońskiego prawa wyborczego, które w sposób odmienny traktuje tereny niezurbanizowane i stołeczną Barcelonę.
Utrzyma się natomiast wysoki wyniki Republikańskiej Lewicy (ERC/Republikańska Lewica) - ugrupowanie może liczyć na 23 mandaty.
Dla stworzenia absolutnej większości niezbędne jest 68 mandatów. Ponieważ Partia Ludowa (PP) otrzymała słaby wynik (15 mandatów), CiU nie zdoła odtworzyć dotychczasowej koalicji z powodu braku większości. Stworzenie rządów byłoby jednak już możliwe z nacjonalistyczno-separatystyczną ERC. Z drugiej strony w dalszym ciągu możliwy jest sojusz socjalistów z PSC z politykami z ERC oraz także lewicowo zorientowanej koalicji Inicjatywa na rzecz Katalonii/ICV-EUIA, w której skład wchodzą Zieloni (9 miejsc).
Problem polega na tym, że ERC nie zadeklarowała przed wyborami z kim chętniej utworzy rząd - z nacjonalistami, czy z ugrupowaniami lewicy. Teraz jednak wiele zależy od decyzji właśnie tego ugrupowania.
Republikańska Lewica opowiada się za zniesieniem monarchii, a w długim okresie widzi powołanie niezależnej Katalonii. Obie największe partie w nowym parlamencie chciałyby natomiast jedynie poszerzenia praw autonomii uzyskanych w 1978 r.
