Jak wytłumaczyć, że ludzie nie są w stanie zrezygnować z części własnego komfortu, mając świadomość, że to niszczy przyszłość ich dzieci? Jak z...
Stało się. Po wielu dniach napięcia i wzajemnego ostrzału pomiędzy Izraelem Netanjahu wspieranym przez Trumpa, a Iranem ajatollahów - USA...
Paulina Januszewska: Współistnienie? Ta, jasne! Żydowska komiczka kontra Netanjahu
Przemysław Stefaniak: Czy sukces koncertu powinniśmy mierzyć tym ile osób kupi bilet?
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Szumlewicz stwierdził, że „Niezbędnik” nie ma zastępować opracowań historycznych. Jest tylko próbą zwrócenia uwagi na sprawy pomijane, wyraźnie przeinaczane w głównym nurcie dyskusji o historii PRL, historii lewicy w Polsce. Przyznał, że nawet w tak okrojonym objętościowo dziele pewne sprawy powinny zostać wspomniane. Jako przykład podał wydarzenia roku 1968. Stwierdził również, że dla lewicy polityka historyczna nie jest sprawą najważniejszą. Dla lewicy ważny jest dzień dzisiejszy i lepsza przyszłość.
W wypowiedziach dyskutantów obecne były następujące wątki: ocena „Niezbędnika”, ocena PRL, problem lewicowej polityki historycznej. Dyskutanci stwierdzali, że „Niezbędnik” spełnił już swoją rolę, ponieważ ujawnił, że Sojusz Lewicy Demokratycznej ma inny, niż ten dominujący w społecznym przekazie, pogląd na wiele spraw dotyczących historii. Jednocześnie zwracano uwagę na liczne niezręczności. Jako przykład podano nadmierne wyeksponowanie Józefa Piłsudskiego. Dyskutanci bardzo jednoznacznie podkreślali konieczność istnienia lewicowej polityki historycznej, która powinna być oparta na rzetelnej wiedzy historycznej.
Tomasz Czakon
