No więc Razem teraz faktycznie jest już osobno. Połowa parlamentarzystek wyszła z partii. Oświadczenie w tej sprawie opublikowała Magdalena...
Na początku lat 60. Portugalia była ostatnim z wielkich kolonialnych imperiów, które opierało się falom dekolonizacji, a jej imperium obejmowało...
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Dorota Jagoda Michalska: Władysław Hasior - dekolonializm, nowoczesność, historia
Jacenty Dędek: Miasto na miarę człowieka
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Tomasz S. Markiewka: Liczby już znamy, teraz przemówmy do wyobraźni
Paweł Jędral: Diuna jak Palestyna
Agnieszka Wiśniewska: Kos. Bohater z podręcznika, który został ziomkiem
Szumlewicz stwierdził, że „Niezbędnik” nie ma zastępować opracowań historycznych. Jest tylko próbą zwrócenia uwagi na sprawy pomijane, wyraźnie przeinaczane w głównym nurcie dyskusji o historii PRL, historii lewicy w Polsce. Przyznał, że nawet w tak okrojonym objętościowo dziele pewne sprawy powinny zostać wspomniane. Jako przykład podał wydarzenia roku 1968. Stwierdził również, że dla lewicy polityka historyczna nie jest sprawą najważniejszą. Dla lewicy ważny jest dzień dzisiejszy i lepsza przyszłość.
W wypowiedziach dyskutantów obecne były następujące wątki: ocena „Niezbędnika”, ocena PRL, problem lewicowej polityki historycznej. Dyskutanci stwierdzali, że „Niezbędnik” spełnił już swoją rolę, ponieważ ujawnił, że Sojusz Lewicy Demokratycznej ma inny, niż ten dominujący w społecznym przekazie, pogląd na wiele spraw dotyczących historii. Jednocześnie zwracano uwagę na liczne niezręczności. Jako przykład podano nadmierne wyeksponowanie Józefa Piłsudskiego. Dyskutanci bardzo jednoznacznie podkreślali konieczność istnienia lewicowej polityki historycznej, która powinna być oparta na rzetelnej wiedzy historycznej.
Tomasz Czakon
