Co da się jeszcze "ugrać" z Unią?

[2002-12-02 22:45:24]

Dzisiaj w Brukseli rozpoczęła się ostatnia faza negocjacji Polski z Unią Europejską na temat warunków naszego przystąpienia do Wspólnoty.

Stanowisko Polski powstawało do ostatniej chwili, gdyż dopiero po południu Ministerstwo Finansów skończyło swoje symulacje i wyliczenia na temat tego, jakich konkretnie rekompensat Polska potrzebuje z budżetu Unii, żeby akces do tej organizacji nie zachwiał jej budżetem.

Strona polska będzie przede wszystkim dążyć do zwiększenia unijnych dopłat do produkcji rolnej, by wyrównać szanse polskich rolników w stosunku do rolników Piętnastki, zwiększenia limitów na produkcję rolną oraz uzyskania trzyletniej rekompensaty budżetowej w pierwszych latach członkostwa. Niestety, zwłaszcza o to ostatnie będzie niezwykle trudno, gdyż sama tylko rekompensata to ponad połowa z sumy 1,2 mld euro, jaka jest jeszcze do ugrania ze strony wszystkich państw kandydujących, a nie tylko Polski.

* * * * * * * * * *

Wicepremier i minister rolnictwa Jarosław Kalinowski zwołał dzisiaj konferencję prasową, podczas której ujawnił część stanowiska rządu na negocjacje z UE w sprawach związanych z rolnictwem. Bezpośrednim powodem zwołania konferencji były, w opinii obserwatorów, spory między ministrem rolnictwa, a głównym negocjatorem Polski z Unią - Janem Truszczyńskim, na temat ostatecznego stanowiska rządu w negocjacjach.

Kalinowski poinformował, że polscy negocjatorzy będą się domagać zwiększenia dopłat bezpośrednich dla rolników do 42 proc. w pierwszych trzech latach po akcesji, nieograniczania Polsce przez Unię wysokości dopłat z jej krajowego budżetu, a także ustanowienia pełnych dopłat do produkcji rolnej już od początku 2007 roku, a nie dopiero po 10 latach członkostwa.

Stanowisko Polski różni się więc od stanowiska Danii, która zaproponowała, by w pierwszych trzech latach polscy rolnicy otrzymywali dopłaty w wysokości nie większej niż 40 proc. unijnego poziomu dopłat, z czego dopłaty ze środków bezpośrednich przeznaczonych na ten cel wynosiłyby 25 proc. unijnego poziomu, a dodatkowo Polska mogłaby przesunąć na dopłaty 20 proc. z unijnych funduszy na rozwój wsi oraz dołożyć jeszcze rolnikom z krajowego budżetu. Pełny poziom dopłat miałby być osiągnięty dopiero po 10 latach członkostwa. Ponieważ do funduszy budżet musi dopłacać jedną piątą ich wysokości oznaczałoby to, że Polska dostałaby 38-39 proc. dopłat w pierwszym roku członkostwa w Unii.

Tymczasem według Kalinowskiego Polska nie może się zgodzić na takie dopłaty jakie proponuje Dania, bo stawiają one naszych rolników w niekorzystnej sytuacji nie tylko wobec rolników unijnych, ale także wobec rolników z Czech, Słowacji, Węgier i Słowenii. Państwa te bowiem - inaczej niż Polska - wywalczyły sobie, że będą mogły dopłacać ze swoich budżetów krajowych połowę różnicy między pełnymi dopłatami do rolnictwa istniejącymi w krajach "Piętnastki", a tym co same dostaną od Unii.

Zgodnie z informacjami Kalinowskiego rząd chce wynegocjować od Unii możliwość przesunięcia 25 proc. funduszy wiejskich na dopłaty. Po uzupełnieniu tego jedną piątą z krajowego budżetu oznaczałoby 42 proc. dopłat w pierwszym roku. Wicepremier nie aprobuje też dziesięcioletniego okresu dochodzenia do pełnych dopłat, gdyż - według niego - polscy rolnicy, posiadając gorsze warunki od innych, zostaną wyparci z rynku.

Polska domaga się również większego plonu referencyjnego dla zbóż (Dania chce 3 tony z ha, Polska - 3,14), co - jak poinformował Kalinowski - oznacza dodatkowe sto milionów euro rocznie dla naszych rolników.

Kalinowski stwierdził, że nowe stanowisko rządu ma poparcie PSL i jeśliby zostało zaakceptowane przez Unię, nie dojdzie do "degradacji rolnictwa polskiego". Przy takim rozwoju wydarzeń PSL, które niedawno rozważało koncepcję zmiany stanowiska i wypowiedzenia się przeciw członkostwu Polski z Unią, poparłoby integrację w referendum.

Paweł Kończyk

lewica.pl w telefonie

Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:

Dawid Kański: Komentarz do wyborów prezydenckich w USA

Xavier Woliński: Baśń o „sprawczości”

Aleksander Radomski: Goździki, które zasiały zmiany

Bartłomiej Zindulski: Lewicowa alternatywa Sahry Wagenknecht

Witold Sawicki: Walka z nowotworem, na osobistym przykładzie

Michał Peno: Praxis po hiszpańsku

Co da się jeszcze "ugrać" z Unią?

lewica.pl w telefonie

25 listopada: