Ahmed Ben Bella nie żyje
[2012-04-12 21:01:53]
Po zakończeniu Drugiej Wojny Światowej został oznaczony medalem przez Charlesa De Gaullea za zasługi na polu walki. Odbywającemu w Marsylii służbę wojskową Ben Belli zaproponowano wtedy awans oficerski. Ben Bella odrzucił propozycję awansu po tym, jak dowiedział się o tym, że francuskie wojska dokonały masakry ludności algierskiej w czasie buntu w miejcowości Setif w maju 1945 roku. Francuscy żołnierze wymordowali wówczas tysiące ludzi. Ben Bella wrócił do kraju i zmienił nastawienie do okupanta. Zajął się działalnością polityczną, zostając radnym w miejscowości Marnia. Szybko zaangażował się w rewolucyjną działalność podziemną, walcząc o niepodległość Algierii. Francuzi aresztowali Ben Bellę w 1951 roku i skazali na więzienie. Udało mu się jednak zbiec i przedostać do Egiptu, gdzie w nastroju rodzącego się arabskiego nacjonalizmu i przy pomocy Gamala Abdela Nassera koordynował działalność Frontu Wyzwolenia Narodowego. W czasie gdy w 1954 roku w Algierii rozpoczęła się wojna przeciwko okupantowi, Ben Bella był jednym z koordynatorów Rewolucyjnego Komitetu Jedności i Działania, czyli władz FJN. W 1956 roku Francuzom udało sie porwać i uwięzić Ben Bellę. We francuskim więzieniu siedział do 1962 roku. W tym czasie uczył się języka arabskiego, który uważał za język mas. Ben Bella choć był Arabem, znał tylko język okupantów. W czasie gdy przebywał w więzieniu został też wybrany wice-premierem tymczasowego rządu Algierii. Po wywalczeniu niepodległości przez Algierię w 1962 roku, Ben Bella został uwolniony przez Francuzów a jego popularność dodatkowo wzrosła. W tym samym roku przejął władzę we Froncie Wyzwolenia Narodowego i w kraju. W czasie wystąpienia na forum ONZ zapowiedział, że celem niepodległej Algierii będzie walka o całkowite zniesienie kolonializmu na świecie. 8 października 1962 roku Algieria została 109 członkiem ONZ. W 1963 roku Ahmed Ben Bella został wybrany prezydentem. Nowy prezydent nie był marksistą, ale określał się jako rewolucjonista i używał socjalistycznej retoryki. Przeprowadził w kraju serię ważnych reform ułatwiających życie najbiedniejszym mieszkańcom. Najważniejszą z nich była reforma rolna. Ben Bella zasłynął wówczas polityką "Samorządności" (Autogestion) ułatwiającej i propomującej zajmowanie ziem francuskich obszarników przez bezrolnych chłopów. W 1964 roku Związek Radziecki przyznał Ben Belli Order Bohatera. W 1965 roku na skutek wojskowego zamachu stanu, Ben Bella został pozbawiony władzy i osadzony w areszcie domowym, w którym przebywał przez kolejne 15 lat. W tym czasie władze kraju dokładały wszelkich starań, aby ograniczyć jego wpływ na politykę a nawet wymazać jego nazwisko z historii. W 1980 roku umożliwiono mu opuszczenie kraju. Wyjechał do Szwajcarii, gdzie spędził kolejne 10 lat. Do Algierii pozwolono mu powrócić w 1990 roku Ahmed Ben Bella w ostatnich latach swego życia żywo związał sie z ruchem alterglobalistycznym i antywojennym. Pozostał też wpływowym aktywistą antyimperialistycznym. Wybrany został przewodniczacym Konferencji Kairskiej zrzeszajacej międzynarodowych działaczy antywojennych i antyimperialistycznych. Odgrywał ważną rolę w komisjach Unii Afrykańskiej, gdzie poświęcał się działaniom na rzecz zapobiegania konfliktom na kontynencie afrykańskim. Uczestniczył w ważnych wydarzeniach ruchu antywojennego, takich jak historyczna demonstracja antywojenna w Londynie w lutym 2003 roku, w czasie której przemawiał. W czasie jednego ze spotkań zorganizowanych w Londynie, Ahmed Ben bella powiedział: "Wtedy była walka o wyzwolenie Algierii od Francuzów. Teraz jest walka o wyzwolenie świata od globalizacji". Ahmed Ben Bella zmarł w swoim rodzinnym mieście jako symbol oporu i arabskiej jedności przeciwko imperializmowi. Na zdjęciu Ahmed Ben Bella w towarzystwie Ernesto Che Guevary |
- Blog Radosława S. Czarneckiego: Manichejczycy i hipsterzy
- Pod prąd!: Spowiedź Millera
- Blog Radosława S. Czarneckiego: Wolność wilków oznacza śmierć owiec
- Blog Radosława S. Czarneckiego: Czy Indie uprawiają terroryzm ?
- Blog Radosława S. Czarneckiego: III-cia świątynia - tykająca bomba religijnego fundamentalizmu
- 1 Maja - demonstracja z okazji Święta Ludzi Pracy!
- Warszawa, rondo de Gaulle'a
- 1 maja (środa), godz. 11.00
- Przyjdź na Weekend Antykapitalizmu 2024 – 24-26 maja w Warszawie
- Warszawa, ul. Długa 29, I piętro, sala 116 (blisko stacji metra Ratusz)
- 24-26 maja
- Poszukuję
- Partia lewicowa na symulatorze politycznym
- Discord
- Teraz
- Historia Czerwona
- Discord Sejm RP
- Polska
- Teraz
- Szukam książki
- Poszukuję książek
- "PPS dlaczego się nie udało" - kupię!!!
- Lca
- Podpisz apel przeciwko wprowadzeniu klauzuli sumienia w aptekach
- https://naszademokracja.pl/petitions/stop-bezprawnemu-ograniczaniu-dostepu-do-antykoncepcji-1
3 maja:
1849 - W Dreźnie wybuchło powstanie pod wodzą Michaiła Bakunina.
1891 - W Krakowie urodził się związany z lewicą awangardowy poeta Tadeusz Peiper.
1921 - Urodził się Vasco dos Santos Gonçalves, premier Portugalii w latach 1974-1975 (po rewolucji goździków); przeprowadził upaństwowienie banków i towarzystw ubezpieczeniowych.
1936 - Front Ludowy wygrał wybory parlamentarne we Francji.
1969 - USA: Policja zatrzymała 12 tys. uczestników demonstracji przeciwko wojnie w Wietnamie.
1974 - Powstała centrolewicowa Portugalska Demokratyczna Partia Pracy (PTDP); pierwsza partią polityczną ustworzoną po Rewolucji Goździków.
2002 - Zmarła Barbara Castle, brytyjska polityczka Partii Pracy.
?