No więc Razem teraz faktycznie jest już osobno. Połowa parlamentarzystek wyszła z partii. Oświadczenie w tej sprawie opublikowała Magdalena...
Na początku lat 60. Portugalia była ostatnim z wielkich kolonialnych imperiów, które opierało się falom dekolonizacji, a jej imperium obejmowało...
W niedzielę 22 września odbyły się wybory do parlamentu (landtagu) w niemieckim kraju związkowym Brandenburgia. Są to trzecie wybory do landtagów w...
Adolfo Sánchez Vázquez o moralności i polityce
Jak się powiada Adolfo Sánchez Vázquez, hiszpański filozof zesłany po wojnie domowej do Meksyku,...
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Dorota Jagoda Michalska: Władysław Hasior - dekolonializm, nowoczesność, historia
Jacenty Dędek: Miasto na miarę człowieka
Tomasz S. Markiewka: Nierówności po polsku - liczby już znamy, teraz przemówmy do wyo
Paweł Jędral: Diuna jak Palestyna
Agnieszka Wiśniewska: Kos. Bohater z podręcznika, który został ziomkiem
Galopujący Major: "1670" - serial, który może odmienić polską telewizję
Autor artykułu Andrew Gilligan (na zdjęciu), dziennikarz, który 10 lat temu stracił pracę w telewizji BBC za to, że zarzucił premierowi Blairowi "podrasowanie" raportu wywiadu o rzekomym zagrożeniu iracką bronią masowego rażenia pisze, że w dochodzeniu starano się nie patrzeć na rozwój wypadków z perspektywy późniejszej wiedzy, że Saddam Husajn w istocie nie miał broni chemicznej i biologicznej.
45-letni Gilligan prześledził fragmenty akt dochodzeń, które zostały ujawnione i twierdzi, że nawet z takiej perspektywy jasno widać, że premier Blair najpierw podjął decyzję o udziale w inwazji u boku Amerykanów, a dopiero potem szukał jej uzasadnienia. Dla dziennikarza dowodem są zeznania byłych urzędników państwowych i pracowników wywiadu, którzy chcieli zabezpieczyć się przed zarzutem, że to oni na własną rękę sprokurowali naciągane argumenty za wojną. Te drobne odruchy samoobrony mogą jeszcze, zdaniem autora, doprowadzić Blaira na ławę oskarżonych - tak jak tego chce ponad jedna trzecia Brytyjczyków.
Fot. Wikimedia Commons
