Włochy: Brytyjski rząd rozważał zamach stanu
[2008-01-17 10:13:34]
Włoska Partia Komunistyczna w latach siedemdziesiątych była jedną z największych partii komunistycznych w Europie i największą taką partią w Europie Zachodniej. Przed wyborami w 1976 roku przewidywano, że zdobędzie wystarczającą liczbę głosów do utworzenia rządu i to spowodowało poważny niepokój w sferach biznesu i wśród polityków w obozie kapitalistycznym. Wejście (Berlinguera) do rządu stworzyłoby poważny problem dla NATO i Wspólnoty Europejskiej i mogłoby się obrócić w wydarzenie o katastroficznych skutkach - pisał w swoich pamiętnikach brytyjski ambasador w Rzymie, Guy Miliard. Brytyjskie MSZ stworzyło listę środków do powstrzymywania wpływów PCI, od finansowania innych partii do sabotażu i zbrojnych działań przeciwko komunistom. Nie obawiano się perspektywy rewolucji, gdyż PCI pod rządami Enrico Berlinguera pozbyła się resztek programu zakładającego obalenie państwa kapitalistycznego czy zmianę systemu i była organizacją reformistyczną. Chodziło o to, że gdyby w okresie Zimnej Wojny członkowie partii weszli do włoskiego rządu, mogliby przekazywać tajne dokumenty NATO swoim towarzyszom w Moskwie. Ewentualnemu zamachowi stanu sprzyjała atmosfera lat siedemdziesiątych, kiedy to włoska prawica, przy współudziale band faszystowskich, mafii i służb specjalnych, stosując tzw. "strategię napięcia", eskalowała przemoc, podkładając bomby w różnych częściach kraju, winą obarczając lewicę antykapitalistyczną. Ewentualny zamach stanu, wspierany lub zorganizowany przez Zachód, mógłby być tłumaczony jako "reakcja państwa demokratycznego na polityczny ekstremizm". Ostatecznie zrezygnowano z projektu przewrotu we Włoszech po tym, jak w wyborach do niższej izby włoskiego parlamentu, reprezentująca interesy wielkiego kapitału partia chadecka zdobyła 4 proc. głosów więcej niż komuniści. Dodatkowo jasne się stało, że akcja byłaby ryzykowna, gdyż mogła by się zakończyć długotrwałym, zbrojnym oporem włoskiej lewicy, wojną domową, a nawet interwencją Związku Radzieckiego. |
- Blog Radosława S. Czarneckiego: Manichejczycy i hipsterzy
- Pod prąd!: Spowiedź Millera
- Blog Radosława S. Czarneckiego: Wolność wilków oznacza śmierć owiec
- Blog Radosława S. Czarneckiego: Czy Indie uprawiają terroryzm ?
- Blog Radosława S. Czarneckiego: III-cia świątynia - tykająca bomba religijnego fundamentalizmu
- 1 Maja - demonstracja z okazji Święta Ludzi Pracy!
- Warszawa, rondo de Gaulle'a
- 1 maja (środa), godz. 11.00
- Przyjdź na Weekend Antykapitalizmu 2024 – 24-26 maja w Warszawie
- Warszawa, ul. Długa 29, I piętro, sala 116 (blisko stacji metra Ratusz)
- 24-26 maja
- Poszukuję
- Partia lewicowa na symulatorze politycznym
- Discord
- Teraz
- Historia Czerwona
- Discord Sejm RP
- Polska
- Teraz
- Szukam książki
- Poszukuję książek
- "PPS dlaczego się nie udało" - kupię!!!
- Lca
- Podpisz apel przeciwko wprowadzeniu klauzuli sumienia w aptekach
- https://naszademokracja.pl/petitions/stop-bezprawnemu-ograniczaniu-dostepu-do-antykoncepcji-1
3 maja:
1849 - W Dreźnie wybuchło powstanie pod wodzą Michaiła Bakunina.
1891 - W Krakowie urodził się związany z lewicą awangardowy poeta Tadeusz Peiper.
1921 - Urodził się Vasco dos Santos Gonçalves, premier Portugalii w latach 1974-1975 (po rewolucji goździków); przeprowadził upaństwowienie banków i towarzystw ubezpieczeniowych.
1936 - Front Ludowy wygrał wybory parlamentarne we Francji.
1969 - USA: Policja zatrzymała 12 tys. uczestników demonstracji przeciwko wojnie w Wietnamie.
1974 - Powstała centrolewicowa Portugalska Demokratyczna Partia Pracy (PTDP); pierwsza partią polityczną ustworzoną po Rewolucji Goździków.
2002 - Zmarła Barbara Castle, brytyjska polityczka Partii Pracy.
?